Dordrecht

Dinsdag 17 december nam Renate in de raadszaal van het Stadhuis afscheid als gemeenteraadslid. Hieronder haar bewogen toespraak.

Lieve raadsleden, commissieleden, voorzitter, griffie, mensen op de tribune en mensen thuis

In maart 2018 begon ik na anderhalf jaar te hebben mogen samenwerken met een fantastisch actieteam van de SP op straat, aan een mooie periode als gemeenteraadslid. Ik was ontzettend enthousiast, en ik vond het een eer om me te mogen gaan inzetten als raadslid voor de burgers in onze stad.
Ik deed toen het SP werk met gemak, naast mijn mooie baan als ambulanceverpleegkundige. We hadden helaas een moeizame start, maar konden hierna als fractie de draad met elkaar weer goed oppakken.

Vlak voor de zomervakantie kreeg ik eindelijk, dit door de vele steun en hulp en uitleg van onze griffie en collega’s van andere partijen, een klein beetje het gevoel thuis te raken in het gemeenteraadswerk. Maar het was ook vlak voor de zomervakantie dat ik een grote rugoperatie moest ondergaan.
Mijn onderrug was kapot en Ik sleepte mezelf al een aantal jaren voort op zenuw blokkade’s en pijnstillers, en kon nog slecht lopen. Zo nuchter als ik ben, had ik gedacht deze grote operatie wel eventjes te doen, en er na het zomerreces gewoon weer volop tegenaan te gaan in de raad.

Ik ben van mezelf uit iemand die niet half voor dingen gaat maar altijd voor 100% inzet. Helaas viel de operatie tegen en werd ik goed ziek erna.
De operatie in combinatie met de MS waar ik aan lijd hebben mijn lichaam geen goed gedaan, en nu een half jaar verder knap ik ook niet meer veel verder op. En ik weet best dat ik eruit zie als 20, maar van binnen voelt mijn lichaam aan als die van een 80 jarige. Dat maakt ook dat ik noodgedwongen het besluit heb moeten nemen te stoppen met het mooie werk als gemeenteraadslid, alvorens ik eigenlijk helemaal goed in dit werk kon thuisraken.

Ik had zo gehoopt nog jaren lang met jullie mee te kunnen doen en een door de wol geverfd raadslid te worden. Maar helaas kan ik lichamelijk niet veel activiteit lange tijd achter elkaar meer doen. Ook concentreren en het lezen van lange stukken kost mij cognitief teveel moeite, en dit zal waarschijnlijk ook niet meer beter worden.

Ik heb een groot sociaal hart en ik had zoveel meer willen betekenen als raadslid voor de inwoners in onze stad, en er voor hun willen zijn, vooral wanneer onrechtvaardigheid om de hoek komt kijken.

De periode als gemeenteraadslid heb ik echt als een hele mooie periode uit mijn leven ervaren. Ook al de contacten met collega raad en  commissieleden het collége en de griffie heb ik als zeer prettig en waardevol ervaren. Na vele hectische jaren was het voor mij echt iets om te doen wat ik zelf leuk vond.

Het besluit te moeten nemen om te stoppen, ging bij mij gepaard met veel tranen. Voor mij is het dan ook echt de eerste keer in mijn hele leven dat ik iets waaraan ik ben begonnen niet afmaak. Maar blijven zitten in de raad, alleen voor de bühne, en niets kunnen doen of regelmatig afwezig zijn is niet mijn ding. Half werk daar voel ik mijzelf niet goed bij. Beter voor onze kiezers vind ik het dan ook mijn zetel door te geven aan de volgende, die er wel volwaardig als raadslid en voor de mensen kan zijn.

Ik zal dit mooie werk en jullie allemaal ontzettend gaan missen. Ik wil iedereen die het vertrouwen had in mij en mij geholpen en gesteund hebben ontzettend bedanken. Het spijt mij dat ik niet meer kan betekenen en niet verder kan waarmaken waar ik toen we  begonnen, echt met passie en volle overtuiging voor ging. Ook wil ik jullie allemaal bedanken voor alle gezellige tijd, lieve berichten, bezoekjes, mailtjes, apps en telefoontjes.

Ik hoop natuurlijk ter zijner tijd met behulp van de revalidatie weer wat sterker te zijn. Maar zal zeker positief in het leven blijven staan, blijven lachen en mij gaan richten op andere mooie dingen zoals mijn lieve gezin, dat mij ook altijd onvoorwaardelijk steunde en nooit geklaagd heeft wanneer ik er niet was.

Lieve raad bedankt voor alles, het gaat jullie goed, Bestrijd niet elkaar, maar strijd samen voor onze mooie stad waarin iedere inwoner er mag zijn en mag meetellen en ik hoop het verschil tussen arm en rijk straks nog maar heel klein mag zijn.