Dordrecht

Hieronder de woordvoering van de SP fractie in de raad over de kadernota. De kadernota zet de grote lijnen uit voor de begroting. Als SP geeft het ons de gelegenheid aandacht te vragen voor de zaken die wij belangrijk vinden, zoals betaalbare huizen voor iedereen, de zorg, de belangen van de lagere inkomens. Voor het gemeentebestuur vooral de kans om nieuwe dure en onzinnige plannen te lanceren. Van een woontoren van 100 meter hoog voor hogere inkomens op het leerpark, tot één miljoen voor een feestje wegens 800 jaar stad.

Voorzitter,
Het doet ons plezier dat het college aangeeft oog te hebben voor “die mensen die zorg en ondersteuning nodig hebben”. Niet netjes vinden wij het dat noch in het betreffende raadsvoorstel, noch in de Kadernota ook maar iets terug te vinden is over hoe dat “oog hebben voor” vertaald wordt in concrete plannen en maatregelen ten bate van die mensen die deze zorg en ondersteuning steeds vaker moeten ontberen. Geen visie, anders dan die waarin het college stelt om deze zorg nog steeds uit te willen voeren met de steeds beperkter middelen die de overheid ter beschikking stelt. Geen woord over HOE het college dat dan denkt te gaan doen. Dan is “oog hebben voor”wel een heel gemakkelijke uitspraak. En er is meer dat wij missen als het over visie gaat.
Het college houdt halsstarrig vast aan haar visie dat als je maar genoeg dure huizen bouwt er hier genoeg mensen met hoge inkomens en kapitaal zullen komen wonen, die dan automatisch voor werkgelegenheid gaan zorgen. En dat voorzitter, is een aanname. Niet meer dan dat. Een aanname die ook volgens mensen die er lang en hard voor gestudeerd hebben niet correct is. De “noodzakelijkheid” van de ambitie om 10.000 kwalitatief hoogwaardige woningen te bouwen in Dordrecht ontgaat gelukkig dus niet alleen ons. Hoe 10.000 dure woningen ons als centrumstad zouden versterken en ons beter in staat zouden stellen om economische groei en werkgelegenheid te bewerkstelligen en “last but not least” grootstedelijke voorzieningen te behouden is ons een raadsel. Maar laten we het eens nader hebben over ambities die wij nergens in brij van grootstedelijke ambities terugvinden, en die wij óók zeer missen.
Laten we het eens hebben over mensen, huizen en buurten.
Fijn wonen moet gaan over goede huizen en buurten in plaats van over regels. Over hoe we mensen helpen en aan de slag gaan.
Door nieuwe huurwoningen te bouwen, ook in  het sociaal segment. Voor jongeren, voor alleenstaanden, voor daklozen en voor vluchtelingen die in Nederland mogen blijven. Huizen renoveren zodat ze energiezuiniger zijn en weer jaren meekunnen. Scherp in de gaten houden dat de huren voor iedereen betaalbaar blijven. Meedenken met ouderen zodat ze langer verantwoord zelfstandig kunnen blijven wonen. En als dat niet meer gaat ze goed opvangen in mensvriendelijke verzorgings- en verpleeghuizen. Bewoners met tegenslag helpen. Alert zijn op de sfeer in de wijken. Overlast aanpakken. Zorgen dat de straten schoon, heel en veilig zijn. Zodat mensen fijn samenleven. Dit is niet exclusief een taak voor de woningstichtingen maar zeer zeker ook voor de gemeente. Een goede gemeente trekt zich het lot van haar inwoners, al haar inwoners, aan. Bij de begrotingsbehandeling 2017 hebben wij een motie ingediend met de titel “Handen uit de mouwen”. Wij vroegen het college zich in te spannen teneinde een groot, leegstaand gebouw, bijvoorbeeld het Refaja-gebouw, te bestemmen voor woningen voor kleine gezinnen en alleenstaanden.
Wij hebben de motie ingetrokken nadat wij de toezegging gekregen hadden dat de CU/SGP ons steunde om dit in de commissie te bespreken. De motie is, hoewel wij daar meermalen om gevraagd hebben, nooit in de commissie besproken. Dat valt noch de CU/SGP noch de SP te verwijten. Recent kregen wij via de griffie te horen dat deze motie niet behandeld wordt omdat wij hem ingetrokken hadden. Wij dienen daarom nu een motie in getiteld: “ALLEBEI de handen uit de mouwen”, en intrekken zit er deze keer, welke beloftes er ook gedaan zouden worden, absoluut niet in. Wij hebben onze motie uitgebreid. Ook levensloopbestendige woningen kunnen binnen dit sociaal wonen project een plaats  krijgen. En er is haast bij. De woningen zijn nodig, en het Refaja staat te koop.
Voorzitter,
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.
Het college zet in op een heuse campus bij de duurzaamheids-  fabriek. Met winkels en woningen. Woningen voor studenten neem ik aan. Want die wonen op campussen, toch? Met als klap op de vuurpijl: Een nieuw station. BRILJANT!!  Dat past natuurlijk bij onze uitstekende verbindingen over zowel de weg, het water alsook het spoor. Maar had de NS een extra station al niet eerder tijdens deze bestuursperiode afgeschoten? En welke treinen zou het college daar willen laten stoppen? Was er dan niemand van het college bij toen die NS-directeur luid en duidelijk verklaarde dat Dordrecht een overstapstationnetje geworden is en er niets, maar dan ook niets, aan investeringen in treinverbindingen te verwachten valt hier? Maar nee, het Dordts college zegt geheel in stijl, we gaan er gewoon nog een keer voor. Dat veel MBO studenten na niveau 2 afhaken voor studies op niveau 3 en 4 omdat ze als ze het niet halen ook de basisbeurs en de OV-kaart moeten terugbetalen, baart iedereen zorgen. Behalve blijkbaar het college. Investeer in een woontoren die hoger is dan de domtoren en niet voor studenten bestemd, probeer HBO-opleidingen naar de campus te trekken en alles sal reg kom. De geplande woontoren op de “campus” moet één van de iconen van deze stad worden. En de onvolprezen “Economic Board” heeft er nog meer bedacht voor Dordt. Nee, niet de Grote Kerk, maar de spoorbrug moeten we in het voetlicht zetten. En midden op het Drierivierenpunt zouden we een enorme fontein moeten bouwen. Daar waar de binnenvaartschepen met vaak gevaarlijke lading elkaar altijd moeten kunnen zien en breed de ruimte nodig hebben om elkaar te kunnen passeren. Het is daar een groot, maar zeker niet ongevaarlijk stuk open water. Als dit de innovatieve ideeën van de Economic Board zijn, kunnen we die ons inziens, zeker gezien de financiële bijdrage die wij daaraan leveren, afschaffen zonder dat wij daarvan hinder ondervinden.  
Voorzitter,
    Voor de kadernota had het college een week langer nodig en kreeg de Raad dus een week minder voorbereidingstijd. De SP-fractie snapt wel waarom die extra week nodig was. Want het valt niet mee om met een positief saldo, al is het maar anderhalf miljoen, de laatste kadernota van deze bestuursperiode af te sluiten terwijl de gemeente alleen maar geld tekort komt en dat tekort in de komende jaren alleen maar verder op gaat lopen tot, als er niets verandert, wel 16 miljoen in 2022, als je de geplande grepen in de reserves meerekent.
Ondanks dat onze toekomst financieel verre van rooskleurig is, uit het college de wens om nog even stevig uit te pakken met een paar “feestjes”. € 1.000.020,= voor het 800-jarig bestaan van de stad. Is een schatting. En als zodanig intrigeert ons vooral die
€ 20.000,=.  Daarnaast zijn er:
Calvijn
200 jaar Koninkrijk der Nederlanden
de Beeldenstorm
en lest best, 400 jaar Dordtse Synode.
Dat moeten we allemaal vieren volgens het college. Maar als inwoners van Dordt precies datgene doen waarvan het college zegt dat ze welkom zijn om dat te doen, namelijk hun eigen wensen voor hun eigen buurt, wijk of stad kenbaar maken, worden deze zonder andere opgave van redenen dan “Daar is geen geld voor” direct afgewezen.
Naar aanleiding van het cijfermateriaal in deze kadernota dienen wij twee amendementen in met de titels:
Realistische belastingheffing en
Voor een Calvinistisch zuinig feest – 800 jaar Stad.
Voorzitter, deze kadernota roept het beeld op van na ons de zondvloed, en dat kunnen wij niet onbenoemd laten. Want zo Jacob Cats eeuwen geleden al zei: “ Een groot zeil op een klein schip, gaat in de grond of op een klip.”