Dordrecht

Oud-voorzitter der D.F.C. hekelt het gemeentelijk sportbeleid

Open brief aan sportwethouder Reynvaan

Geachte mevrouw Reynvaan,

Als oud-voorzitter, maar vooral als sportliefhebber volg ik regelmatig en nauwlettend via de diverse media, clubbladen en gesprekken de sport in het Dordtse. Eindjaren 80-eindjaren  90 heb ik als voorzitter van D.F.C elf seizoenen lang de spreekbuis mogen zijn , o.a. richting gemeente. Ook toen liepen de belangen van de clubs in onpas met het sportbeleid van de gemeente. Moeizaam overleg tussen sportclubs, Sportraad en gemeente gaven de bestuurders het gevoel van onmacht en het ongehoord worden. De toenmalige Sportraad onder voorzitter Ab Burgerhout bepaalde het beleid en de gemeente voerde in principe uit. Chef afdeling sport van de gemeente was toentertijd  Nico van Bedaf. Beide heren zorgden er steevast voor dat bij problemen/conflicten de wethouder uit de wind werd gehouden. Ze gaven ieder voor zich aan dat zij niet over die kwestie gaan en verwezen doodleuk naar de ander. Tijdrovende procedures waren het gevolg. En volgens mij is er niks veranderd.

Vaak in beeld

Regelmatig zie ik u, mevrouw Reynvaan, in de Dordtse dag- en weekbladen staan. Er valt altijd wel iets uit te reiken of te openen, immers de sport kent in Dordt een grote diversiteit (breedtesport). Als ik naar de foto’s kijk, zie ik een parmantig vrouwtje die gedrevenheid uitstraalt en als ik dan lees dat u dit wethouderschap blijmoedig vervult, dan begrijp ik werkelijk niet wat er de laatste jaren zich afspeelt in de Dordtse sportwereld. Of vergis ik mij dat uw blijmoedigheid voortkomt uit het feit dat u voor een paar uur het Stadskantoor uit bent? Zelf heb ik u één keer ontmoet tijdens een vergadering van de Stichting B.O.S. (ouderensport). U was toen aanwezig als afgevaardigd voorzitter van D.M.H.C.

Voorzittersoverleg

In 1996 veranderde de structuur van de KNVB. De voetbalafdelingen verdwenen en daar kwamen acht grote districten voor terug. Daarbij kwam het vooroverleg van Dordtse en Drechtsteden voetbalclubs te vervallen. Als initiatiefnemer en medeoprichter ontstond het Voorzitteroverleg van Dordtse voetbalclubs, dat indien dit nodig zou zijn direct contact met de afdeling sport van de gemeente zou kunnen opnemen. Een meer directere weg dan langs de Sportraad. Tot op heden bestaat dit voorzitteroverleg van Dordtse voetbalclubs nog steeds en wordt als zodanig ook door de gemeente erkend. Snellere afspraken, snellere oplossingen, een win-winsituatie.

Weinig verandering

Als ik na al die jaren kijk naar het sportbeleid van de gemeente Dordrecht is er eigenlijk weinig veranderd. Jawel, we hebben een mooie futuristisch uitziende Sportboulevard met veel (en nog steeds) tegenvallers door bouwproblemen, een te korte schaatsbaan voor wedstrijdschaatsen, maar wel een prachtig 50m zwembad voor internationale wedstrijden (dat verdient de zwemclub ook door jarenlang in de top van het wedstrijdzwemmen en waterpolo actief te zijn). En wat te denken van de atletiekaccommodatie Sportpark met een helaas te korte atletiekbaan, een grauw uitziende en sfeerloze Sporthal en de aangepaste Hawksaccommodatie om op niveau honk- en softbal te spelen. Prima toch?

Sport ten koste van Cultuur

Het sportbudget is eigenlijk al jarenlang achtergesteld en gebruikt als “spaarpot voor de cultuur”. Budgettair passen en meten. Anno 2015, beste mevrouw Reynvaan, zijn de benodigde faciliteiten voor de sporters drastisch veranderd. Topsport verdient een topsportaccommodatie en topsport dient door de gemeente gefaciliteerd te worden. Daar is dus meer gemeenschapsgeld voor nodig. Het wordt hoog tijd dat u als wethouder daar verandering in gaat aanbrengen door allereerst uw ambtenaren dat laatdunkend denken over sport in Dordt: ‘we hebben er wel wat voor over, maar dan alleen voor de breedtesport en om de zoveel jaar vervangen of renoveren we een sportaccommodatie’ weg te nemen. Ook daar zitten in de uitwerking veel knelpunten vanuit de gemeente naar de sportclubs toe. Pappen en nat houden. Niet echt een beleid waar iedere hardwerkende Dordtenaar vrolijk van kan worden om in zijn vrije tijd zijn geliefde sport op een fatsoenlijke manier te kunnen beoefenen. Er is enorm veel in te halen.

Sportraad

En dan nu de Sportraad. Een gedateerd en achterhaald overheidslichaam (jaren 70), voortgekomen uit het principe om burgers medezeggenschap (onder voorwaarden) te geven. De huidige wetgeving zorgt heden ten dage dat burgers en belangengroeperingen voldoende inspraak hebben in besluitvorming van gemeente en andere overheden. En om nu maar niet om de hete brei te willen draaien, geachte wethouder, is het nog altijd zo dat als er grote besluiten genomen moeten worden er iemand moet zijn met ballen (volkstaal), iemand met gezag en dat mis ik bij u. Weg dus met die oubollige Sportraad (allemaal hokjes voor eigen glorie). Ziet u het voor u: de afgevaardigde turnverenigingen moet stemmen voor wel/niet aanleggen van een kunstgrasveld? Maar wat dan? Nou, een nieuwe overlegstructuur met sportclubs heb ik klaar liggen. En wat u ook behoort te doen, mevrouw, is uw partijbaas Piet duidelijk maken dat er meer ruimte moet komen op het aangelijnde halsbandje om als wethouder naar behoren te kunnen functioneren. Ik zie u steeds op die foto’s staan, wat onbeholpen met de gedachte “ik doe toch m’n best”.

Miscommunicatie

Het bestuur van de Sportraad is opgestapt en niet alleen naar aanleiding van de miscommunicatie en misplanning betreffende gemeentelijke blunders in de zaak voetbalclub OMC in de Stadspolders (aanleg kunstgrasveld-heibel met buren). Zelfs rechtszaken zijn noodzakelijk geworden door een falende gemeente! Dit had voorkomen kunnen worden door in het college van B&W orde op zaken te stellen: tot hier en niet verder! Uw ambtenaren zijn te kort geschoten… nee toch, niet weer dat fotobeeld.

Onzekerheid over sportbeleid

Ook andere sportclubs hebben veel moeite met de uitvoering van het sportbeleid en de communicatie hierover. Voetbalclub Oranje Wit is toegezegd dat op hun complex een nieuw kunstgrasveld dit jaar wordt aangelegd. Bij voetbalclub Dubbeldam zijn ze al vele jaren in het ongewisse over het wel/niet doorgaan van een overeenkomst met een projectontwikkelaar voor de bouw van bungalows omringd door een golfbaan. Die onzekerheid heeft onderhoudachterstand opgeleverd. Dat begrijpt de gemeente niet, maar de club zit er wel mee. Een zekere vorm van wanbeleid of langs elkaar heen praten of vertraagde Sportraad besluitvorming of… het zal allemaal wel, maar het deugt niet.

Nieuw stadion kan wel

En tot slot, beste mevrouw de wethouder, het meest heikele punt in de voetbalgeschiedenis van het Dordtse Betaalde Voetbal. Nog steeds gaat de gemeente uit van het gegeven dat de betaald voetbalorganisatie FC Dordrecht zelf maar voor een nieuw stadion moet zorgen, immers de gemeente Dordrecht ziet de FC Dordrecht niet als een voetbalclub die topsport vertegenwoordigt in de oudste stad van Holland, maar als een bedrijf. En aan een bedrijf geeft de gemeente geen overheidsgeld uit. Volstrekt duidelijk, maar is dat wel zo? Topvoetbal op eredivisie/eerste divisie niveau vereist nu eenmaal ook een topaccommodatie om de ambities van de club waar te kunnen maken. Het bestuur van FC Dordrecht loopt al jaren achter de gemeente aan om gezamenlijk een nieuw multifunctioneel stadion neer te zetten. Daarnaast geeft het bestuur van FC Dordrecht daarvoor voldoende onderbouwde argumenten om hun doelstellingen te kunnen realiseren. Is het nu zo vreemd om aan die wens te kunnen voldoen? Er moet toch een opening zijn dat de gemeente Dordrecht een nieuw functioneel stadion aan de rand van de stad (Amstelwijck) laat bouwen. Zie diverse voorbeelden in Nederland, zoals NAC, Heerenveen, ADO-Den Haag. Het beleid van de KNVB, sectie Betaald Voetbal (lees voornamelijk  Henk Kesler-Gerard Bouwer) uit de jaren 90-2000zoveel heeft vele nieuwe stadions opgeleverd en daar zijn gemeenten en inwoners trots op. Trots op hun stadion, trots op hun club. En zo hoort dit ook in Dordrecht gerealiseerd te worden: een multifunctioneel stadion, dat voldoet aan de huidige eisen. Dat is toch geen weggegooid geld? De gemeente blijft (voorlopig) eigenaar, FC Dordrecht de bespeler en mogelijk ook de exploitant. De gemeente kan in één keer veel probleempjes voor accommodatie zoekenden inlossen en voor andere activiteiten faciliteiten inrichten. Is dat nu zo vreemd of gaat het “spaarpotje cultuur” dan de mist in? Is passief-actief topvoetbal kijken/spelen geen voorstelling waar publiek op af komt?  Kom op, wethouder Reynvaan, haal de tekst “FC Dordrecht bedruipt zichzelf” weg van de prikborden bij ambtenaren en bevestig de tekst “De gemeente bouwt een nieuw multifunctioneel stadion!”. Dat kunt u realiseren de komende 2 jaar, want alle scenario’s zijn bij u, het college en gemeenteraad bekend. Het wordt een besluit, met ballen genomen. Oplevering: 1 juli 2017.

Maak Dordrecht compleet!

Wat zal uw burgemeester glimmen van trots (hij zal zich zeker achter u scharen en hopelijk alle politici) als hij in het land kan vertellen wat Dordrecht aan uitgaansmogelijkheden te bieden heeft: het Energiehuis, Kunstmin, een Sportboulevard, het Dordts Museum, een multifunctioneel stadion waar o.a. FC Dordrecht een thuisbasis heeft. Hij zal u knuffelen, denk ik.

Hoe dichter bij Dordt.....

Tegenwoordig woon ik in Renesse, heerlijk rustig op een uurtje rijden van Dordrecht. Ik kom er nog regelmatig en spreek bestuurders en clubmensen over de sport en jammer genoeg hoor ik datgene wat ik eigenlijk niet horen wil. U begrijpt me nu wel, denk ik.

Uitnodiging

Kom gerust een kopje koffie of thee drinken. U bent van harte welkom.

Renesse 28 april 2015

Jan van der Straaten
Oosterenbanweg 46
4325 GT Renesse