Dordrecht

Beste Hans,

Ook ik werd vanochtend geconfronteerd met de labbekak. Eerlijk gezegd had ik het nog nooit zo bekeken, want wat Wil het geval? Ik ben een labbekak. In tegenstelling tot wat jij vindt van labbekakkers, vind ik mijzelf helemaal niet zo negatief. Ik solliciteer voor de vorm: keurig vier keer per maand. Ik vang mijn geld, toch zeker meer dan een labbekakkerig salaris. Ik kan op vakantie gaan wanneer ik dat wil. 

Het toeval wil dat mijn vrouw ook een labbekakker is. Ja, ze wilde dat eigenlijk nooit worden. Ze was altijd vol ambitie. Ze had zelfs een bliksemcarrière. Ze was leraar in haar thuisland. Ze was jurist in haar thuisland. Ze was manager in haar thuisland.  Maar ja, in Nederland wilde men haar niet. Aan haar Nederlands lag het niet. Dat had ze binnen een jaar onder de knie. Dus ze begon te solliciteren naar andere functies. Ze werd planner. Dat liep via een uitzendbureau en na twee jaar kon ze vertrekken. Ze werd mediatheekbeheerder op een school, maar na een jaar kon ze vertrekken. Reden: onbekend. Zo heeft ze nog talloze andere

functies geprobeerd. Ze werd zelfs schoonmaker. Uiteindelijk is ze maar eenlabbekakker geworden.

Ja, Hansje, zo gaat het leven. Ook in Friesland. Mijn opa was ook eenFries. Hij trouwde met een Zeeuwse en zat nooit meer zonder werk. Zijnschoonmama was de rijkste vrouw van Schouwen Duivenland. Dus kreeg hij een winkel. Mijn andere opa was beslist ook geen labbekakker. Hij deed vanalles in zijn leven, maar was nooit zonder werk. Ja, mijn vader en moeder waren ook al geen labbekakkers.

En vroeger was ik evenmin een labbekakker, maar nu…. Uiteindelijk besloot ik labbekakker te worden. Ik vind het heerlijk. Lekker te worden verwend, lekker te worden belabbekakt. Het geld komt zo aanwaaien. Nee, Hansje, een labbekakker is echt niet iets negatiefs. Daar vergis je je in.. Jij bent nu in dienst van het VNO, zo’n club waar men de scepter zwaait over de slavendrijvers. Zo’n club die mee mag lullen met alles wat ze in Den Haag besluiten over lonen, WW en pensioenen.

Ik denk dat je nooit naar Griekenland op vakantie zult gaan. Dat is een land met heel veel labbekakkers. Daar gaan ze vroeg met pensioen en veel mensen labbekakken maar wat aan. Ze belabberkakken de belastingen en ze belabberkakken nu zelfs de Eurotop. Ja, ik vind het fantastisch, ik ben immers ook een labbekakker, maar ja voor jou is het natuurlijk verschrikkelijk. Jij haat labbekakkers. Jij wil ze het liefst asperges laten steken zodat jij minder hoeft te betalen voor je asperges. Jij wil ze het liefst verplicht vrijwilliger laten worden, zodat ze ten minste als slaaf nog iets opbrengen.

Zo af en toe doe ik toch wel wat. Eigenlijk is dat tegen mijn principes. Ik labberkak veel liever dan dat ik iets doe. Maar ja, soms heb ik wat extra geld nodig en moet ik mijn principes verlaten. Zo geef ik les. Natuurlijk niet de hele week. Anders kan ik het labbekakken wel vergeten. Nee, een paar uurtjes per week. Ik vertel mijn leerlingen dan over het labbekakken. Laatst heb ik een debat georganiseerd. De stelling was: een labbekakker  is een goed iemand. Ik hoef je de argumenten voor die stelling natuurlijk niet te noemen. Hij is sociaal, want laat anderen werken die willen werken. Hij is principieel, want geen slaaf. Hij is zelfstandig en baas over zichzelf. De tegenstander had eigenlijk maar een argument en dat is dat de labbekakker de gemeenschap geld kost. Maar ja, de koning kost ook geld en niet zo’n klein beetje en Rutte krijgt ook een salaris, terwijl hij vrijwel niets heft gepresteerd. En wat te denken van jezelf Hansje?

Maar goed, de leerlingen vonden het zeker interessant en sommigen besloten later ook labbekakker te worden, vooral nu de robots eraan komen. Dan kan toch ook niemand meer werken.

Ja, Hansje, je hebt me best wel op ideeën gebracht. Die labbekakkerige gedachten hebben mijn labbekakkerige hersenen goed gedaan. Ik voel mij op en top labbekakker!

Dank je wel Hans!Een labbekakker.